Γράφει ο Γιάννης Μοίρας
Όσα χρόνια και να περάσουν,ότι και να γίνω,όσο ψηλά κι αν φτάσω,όσο χαμηλά κι αν πέσω
δεν πρόκειται ποτέ μα ποτέ να ξεχάσω τον τόπο για τον οποίο είμαι τόσο πολύ υπερήφανος που γεννήθηκα και μεγάλωσα εκεί...!!!
Πεντάλοφο Μεσολογγίου η μεγαλύτερη μου αγάπη,όχι μόνο δική μου αλλά μέχρι τώρα δεν έχω γνωρίσει κανέναν που να μην αγαπά αυτό το ευλογημένο χωριό,οι άνθρωποι που ζουν μόνιμα εκεί φημίζονται στα βάθη των χρόνων για την φιλοξενία,για το πάθος για γλέντι,όλοι οι Πενταλοφιώτες αν και είναι αγρότες και κτηνοτρόφοι στην πλειοψηφία όταν πρόκειται να γλεντήσουν θα τους ζήλευε και ο Ωνάσης,οι γύρο περιοχές γνωρίζουν ότι μόνο στην Πεντάλοφο θα βρούνε το καλύτερο γουρουνόπουλο σε όλη την Αιτωλοακαρνανία απο τα χέρια του μαέστρου Στάθη Κουτσουβέλη γνωστό σε όλους και σαν ΑΡΟΥΜΠΑ,ποιος από εσάς δεν έχει φάει τα κοψίδια του μπαρμπαδησεα?που δίνουν πάνω από 50 χρόνια άλλο άρωμα στον κεντρικό δρόμο του χωριού,ποιος από εσάς δεν έχει πιει ελληνικό καφέ κάτω στην μουριά στο καφενείο του Τσορβατζή?η λίγο παραπάνω στο στέκι του Κατσούλα?ποιος δεν έχει παίξει χαρτιά στο καφενείο του Κουτσουβέλη γνωστό σε όλους σαν Κολωμπόνη και αργότερα ηλεκτρονικά παιχνίδια δίνοντας στον μακαρίτη τον μπαρπαπάνο το καινούργιο παρατσούκλι ΤΖΟΥΛΙ,λίγο πιο πάνω συναντούσαμε μια ταβέρνα ακόμη του Λευτέρη Τζακώστα που δεν θυμάμαι και πολύ καλά αλλά δεν γίνεται να ξεχάσω τα μπακαλιαρακια και το χταπόδι ξιδάτο που έφαγα εκεί πρώτη φορά, άλλα 2 παραδοσιακά καφενεία του Αποστόλη να Καραίσκου και κολλητά του ΤΖΟΝΙΑ,παραδίπλα η πρώτη καφετέρια του χωριού το cafe senter πασίγνωστο ως ΚΟΝΙΑΣ,μόλις λίγα μέτρα δεξιά η ταβέρνα του Μουσουλή και απεναντι η ταβέρνα του Κερατίνη,εδω καπου σταματανε τα μαγαζια και ανεβενοντας τον κεντρικο δρομο πρως τα πανω συνανταμε δεξια μας το baraki TRAP του Μήτσου Βάννα,στα 10 μέτρα δεξιά συναντάμε την πιτσαρία των αδερφών Σκουτέρη,στα 100 μέτρα δεξια θα συναντήσουμε τα καλοκαιρινό μαγαζί του Παντελή Κωρφιάτη γνωστός σαν ΔΕΚΑΝΝΕΑΣ,φτάνοντας στο τέλος του χωριού στην δυχάλα δεξιά πρως Παλιομάνηνα είναι η πλάστηγα το στέκι των εμπόρων και φωρτιγατζίδων του Παντελίδη,αριστερά στους πρόποδες του κρυφού ήταν το ΑΙΘΡΟΙΟΝ μια πρωτοπορεία των αφών Τζακώστα όπου αν και μικρός θυμάμαι τα καλιστεία που είχαν κάνει.
Τί ωραία χρόνια ρε παιδά....!!!!
Όλη μερα βόλτες με τα άλλα παιδιά με τα ποδήλατα,το βράδυ βλέπαμε τους μεγάλους να κάνουν περατζάδα πάνω στο δασήλειο,ούτε η φτώχια με ένοιαζε,τίποτα,όλα ήταν γραμένα στης ρόδες απο το μικρό ποδηλατάκι μου,αλλά απο τότε μέχρι σήμερα δόξα το Θεό όλα πάνε καλά το μόνο που άλαξε είναι τα αγαπημένα πρόσωπα που ''έφυγαν'' και μας άφησαν πίσω,τώρα για το μόνο που προσέυχομαι κάθε μέρα είναι να αξιώσει ο Θεός και τα παιδιά μου να ζήσουν και να αγαπήσουν το χωριό μας και τους ανθρώπους του....!!!!
Θα παρακαλούσα όποιος θυμάται τα πιό παλιά μαγαζιά του χωριού να μοιραστεί αυτη την χαρά μαζί μας αποστέλοντας μας το άρθρο του στο email: pentalofonews@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για να αποφευχθούν περιπτώσεις εμφάνισης υβριστικών σχολίων ή άλλων ποινικά κολάσιμων πράξεων, όλα τα σχόλια πριν δημοσιευτούν ελέγχονται. Παρακαλούμε μην αποστέλετε πληροφορίες άχρηστες προς τη λειτουργία του συγκεκριμένου blog.
Τα μηνύματα είναι προσωπικές απόψεις των αποστολέων και σε καμία περίπτωση δεν εκφράζουν τους δημιουργούς ή διαχειριστές της συγκεκριμένης σελίδας.